Aşkın hükmünü ellerine verdim,
Hani bir ümit ışığı doğurursun diye.
Hiç düşünmeden kalemi de yüreğim gibi,
Ortadan ikiye kırı verdin..
Şimdi ağlamamalısın bunca ayrılığa.
Ölen le ölünmüyor sevdiğim.
Ağlamaya hakkı yok gözlerinin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
sitemkar olmuş biraz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta