Umrunun sokağı Şiiri - Zeynep Beşen

Aşkın hükmünü ellerine verdim,
Hani bir ümit ışığı doğurursun diye.
Hiç düşünmeden kalemi de yüreğim gibi,
Ortadan ikiye kırı verdin..
Şimdi ağlamamalısın bunca ayrılığa.
Ölen le ölünmüyor sevdiğim.
Ağlamaya hakkı yok gözlerinin
Unuttun sanırım
Ağlama haklarını gözlerime müebbet kılmıştı..
Anlamsız ca gidişin.
Kızgın yada öfkeli değilim sana,
Sadece kırgınım.
Bilirim ve bilinir ki sevdiğim,
Aşkın karşısında gönlü kıldan incedir,
Her sevenin..
Sonra aldırma bu can kıyımlarına.
Bunlar çok doğal dır normaldir ,
Açıkcası bilirmisin bilmiyorum.
Aşkın yazısız kanunun da.
Şimdi ölmüşüm,
Sürünmüşüm
Ve ölememişim bu gidişinin ardına.
Söylesene umrunun sokağın dan da,
Geçtim mi bir anda olsa.