Ve kalp son sözünü söylemişti sen giderken
dönmeyecekti, sevmeyecekti artık.
Ama bekleyecekti.. gelecekti beklenen çünkü.
Gelecektide,kimden,ne zaman,nerden, hangi yönden?
Gelsin yeterdi aslında ne yön,ne yer, nede zaman öneliydi
Kurtuluştu çünkü o,alkol şişeleriyle kumaydı,dumanlarla düşman
hicran gecelere müptela aşığın tek umudu,
yağan yağmurun yere düştükten sonraki son sesiydi.
Ağlayacak bir omuz değildi belki ama ağlatmazdı o,sızlatırdı.
Pansuman bilmezdi o sadece,Kanatırdı...
Düşman gibi sırtından vurmazdı ama,dost gibide alnından sıkmazdı.
Ne Gitmeyi bilirdi nede kalmayı,
Ne sevmeyi bilirdi nede sevmiyorum demeyi.
Kayıt Tarihi : 15.5.2015 04:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!