Umrunda Degil Şiiri - Muammer Yalçın

Dünya vurdum duymaz dünya duyarsız
Belimi bük etti umrunda değil
Bir de dönüp durur bak arsız arsız
Ömrümü tüketti umrunda değil

Şu geçen ömrümü garip yaşattı
Her gün ayrı keder gamla kuşattı
Bilen bilmeyenler bana taş attı
Canıma tak etti umrunda değil

Öyle acımasız kanunu var ki
On da Mutlu olmak öyle bir zor ki
Hele içinde bir vefasız var ki
O bana çok etti umrunda değil

Kimne kolaydı kime zoraldı
Kimine genişti kime daraldı
Bu nasıl adalet nasıl kuraldı
İsyanı hak etti umruda değil

Darıldım gücendim küstüm olmadı
Selamı sabahı kestim olmadı
On da bir çıkarsız dostum olmadı
O beni şok etti umrunda değil

Ruhumu kemirip dururken kurtlar
Tükenmek bilmezken çileler dertler
Vurduğu darbeler taştan da seriler
Öyle tokat attı umrunda değil

Hayvanat Nebatat boynunu eydi
Kıtmir bile oku emrini duydu
Yalçınım denen it Dünyaya uydu
Sonunu ..ok etti umrunda değil