Sen olmasan umrumda değil İstanbul,
Tek bir kişi için buradayım,
Sen olmasan burada ne arıyorum,
Daha iyi anlıyor beni Ordu.
Sen olmasan umrumda değil İstanbul,
Tarih varmış, yaşam varmış,
Tarih Roma’da, yaşam Paris’te de var,
Beni burada tutan senin sonsuz aşkın.
Sen olmasan umrumda değil ki İstanbul,
Yansa tüm caddeleri, sönse tüm ışıkları,
Kibir, ihanet dolu, aldatmacalı duyguları,
Halbuki Ordu ne güzel, sakin, huzurlu şehir.
Sen olmasan umrumda değil bu İstanbul,
Ben çoktan kaçıp da gitmiştim buralardan,
Zaten hep bir yol arardım kurtulmak için,
Marmaris olabilirdi yerleşmek için.
Sen olmasan bu dünya da umrumda değil,
Benim gördüğüm birdir, bu dünya değil,
Belki de kapanıp kitaplarla bir yere,
Uzaktan bakardım vay dünyanın haline.
Kayıt Tarihi : 22.7.2015 10:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Efe Gürsoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/22/umrumda-degil-istanbul.jpg)
Çok güzeldi.. Kutluyorum sayın Efe Gürsoy...
TÜM YORUMLAR (6)