Daglarin arasindayim simdi,
Gökyüzünü görmeyeli cok oldu.
Günesim simdi karanligin icinde sürgün,
Ona birakmis tüm benligini.
Aydinlik ise, karanliga boyun egmis,
Teslim etmis kendini, aciya,yokluga.
Bunlar benim hayatimdi.
Simdi aydinligin izi bile yok suramda.
Ben birakiyorum kendimi
Teslim ediyorum yüregimi.
Artik günesin dogmasi,
Veya batmasi umrumda bile degil.
Kayıt Tarihi : 21.7.2005 01:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!