Umre Rüya Gibiydi Şiiri - Safet Kuramaz

I.
Mekke’den Ayrılış

Ruhum çatısında hüzün kiremitleri,
Ayrılık zor bakarken aç, kokar simitleri!
Kâbe’m günleri coşkum, tavafım ümitleri,
Ayaklarım gezinir hala, mermerde diri
Nasıl veda edipte gidebilirim şimdi...

Düş bile edemezdim Kâbe’den tattıklarım
İstemek yetmiyormuş tek, kalbi de açmalı
Kâbe karşımda hala mutluluktan uçmalı!

Plastikten petlerinde aşkla zemzem içmeli
Onun tadı sararken ten kendinden geçmeli
Geride bıraktığım, unutturur evveli!

Aldanmayın derlerse “Kaçırırlar...” inatla
Mevla evindesiniz, onun emanetinde...
Tövbeyle kurtulunca şerrin esaretinden,
Huzur yüreği kaplar, tavafa düşer sevgi!

Medine gidiyorum, gözüm hüznüne daldı,
Kâbe, çöllerde mecnun gözlerim sensiz kaldı,
Sağım solum kum-toprak, ölüyorum temelli…
Vuslatına ermeden aldım dünya ilacı

Ayrılmak çok zor geldi bu tatmadığım acı
Ölüye ağlar gibi yaralar beni sanki!

Hicretin yolundayım Rabbimde sırrı saklı,
Bizleri beklemekte aynı Medine halkı...
Can resulüne teslim, şerre son verdi çarkı!
Otobüse benzer yolu Sevr’de aynıdır zahmet,
Her geçtiğimiz Dağları, çölü der gibi sabret!
Ayrılıyorum işte Mekke’den sanki Ahmet
Geriye bakıyorum döneceğim der gibi!

Mekke uzakta kaldı, lakin Kâbe’mde canda,
Tavaf yaparım sanki, ayağım o eksende
Ruhum yemen köşesi ihram desendir tende
Yokluğuna inanmam kaplar içimi sızı…

İki deve ağacın altında serinliyor,
Sanki bu can Muhammed(sav) - Ebu Bekir görünüyor!
Hissediyorum duygular aynı Kâbe’ye hasret,
Önüm Medine yolu yakın nebiye vuslat
Gönlüm ikisini de özler durmadan heyhat!
Mekânlar şaşırtıyor benim gibi faniyi...

Benden uzaklaşıyor Rabbim evinden murat,
Nasip olurda bir gün görür mü bu yaşlı surat...
Giriyor Medine’ye Kâbe’den kalmış suret

Giriyorum şehrine ne ilahi saadet
Cennet yeli sanki eser tenime baki! (inşallah!)

II.
Medine’den Ayrılış

Nurundan Medine’yi Münevvere yemyeşil
Zikrimle salâvat-ı şerife yanmakta dil
Seyrediyorum yeşil kubbeyi gibi Habil...
Muhammed’im kokusu burnumda her taraf gül,
Hissettim âlemlere rahmet cemalini!

Güneş yavaşça veda ediyor gök kubbeye,
insanlar eğilirler varmak için secdeye,
Mermer avluda coşkun ihvanın elçileri!

Elinde tespih molla giyimliler her yerde,
Film setini andıran kameralar son perde,
Sağ yanımda susasam bekler zemzem emirde,
İstanbul hatırası Medine seferinde!
Görüyorum ya Rabbi evveli ve ahiri...

Avluya çekilen bant, akşam ezana hazır...
Kadınlara son ikaz, giderler elde hasır!
Hangi an yaşıyorum, saflar namaza hazır
Yüzlerce lamba yandı, saflar kıyamda şimdi!

Kulağım Kur’an dinler, yüreğim aşkla inler
Yankısında Bilal-i Habeş’in sesi çınlar...
Gözlerim hala yeşil kubbede huşu anlar,
Gelmişte Resul(sav) imam olmuş ya bize önde,
Her anı hissediyorum, ne görüyorsam safi…

Ilık rüzgâr geliyor tenime övgüsüyle,
Sanki her kıvrımında denizin dalgasıyla,
Huzuru buluyorum ayetin ezgisiyle
Özlerim sahabeyi görmediğim sezgiyle,
Haram’ın mucizevî akşamında dipdiri!
Sanki tavafta ruhum, Medine’deyim diri...

Selam veriyorum can Muhammed sandukası
Yanında Ebu Bekir, Ömer’i- şühedası
Heyecandan titrerdim, duysaydım ah nidası…
Görüyorum yangınlık çeker gelen insanlar
Gözler ince delikte görmek diler bakanlar
Sanki ruhsuz demirden onu sorar hazanlar
Göz perdesi yırtılır yer değiştirir feri…

Gerçekleri anlamak samimi olmak lazım,
Görüntüden uzakta özü aramak lazım,
Can Muhammedi ancak histe kavramak lazım
Sünnetine sarılmak yaşamak lazım, harbi…

Ah... Ah! Özledim yine, kabrinde de özledim,
Senden ayrılması zor... Cemalini gözledim!
Kâbe’den ayrı kalmak, can Resul’den ayrılmak,
Hep onlarsız yaşamak, her mekâna darılmak
Daha Medine’deyim, üzereyim savrulmak
Düşündükçe divane, gönlümü yapar deli.

Hoşça kal, ey nurunla yaşamış son peygamber
Sahabenden birisi, olsaydım yanında er...
Cemalini görerek yaşayan bir muzaffer
Duymayı isterdim senden müjdeli haber...
Nefes aldığım her an olsaydın bana rehber
Olsaydın ruhu saran ki, güneşinde seher!
Çökse deven evime ki, olsaydın misafir
Varlığımda pür neşe giyindiğim cevahir!
İçi bir dışı bir kul, melek üstü perisi…

Ah... Ah! Ayrılmak çok zor, yaşamadım böyle kor
Gördükten sonra yangın küllerinde, hissi zor!
Perişanım, geceyi uykusuz ettim zar zor…
Ya gelmeseydim demek teselli olur şimdi,
Elhamdülillah!

Ruhum göçmek üzere dünyadan hızla ukbaya
Yanında, gidiyorum seninle Ankara’ya!
Sünnetini giyerim yaşamda olur abam
Gördüm ya Medine’ni, izi kalbimde şimdi
İnşallah!

Saffet Kuramaz