Babasının o koluyla karnı arasına sığınıp, kısacık yol sohbetlerinde manilerle anlaşan, hayatının en değerli şeyi olan şiiri, en değer verdiği kişiyle yücelten, Zarifoğlu'nun kimiliği olmuş, bana ise ancak yokluğumu betimler nitelikte bir kelimeyle,ve en kısaca Ac(i)z'ım..
Yurdumun en yeşil köylerinden bir rüzgâr eser
Gülüşüne ait ne kadar koku varsa
Doluşur Filistinli çocukların ciğerlerine.
Yağmur yağar bugünlerde
En çokta geceleri
Bir mum oluyorum karşında
Dibine ışık vermeyen
Ve her yanışında eriyen..
Sense; ârafta,
Hâlâ ne olacağını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!