akşam güneşinin kızıl lekeleri
hüznünü saklıyordu yürekte aşkın.
soyundum aşkından dönmemecesine,
bilendim,ışıklı gözyaşlarımla.
acılar, yolumu buldurur bana,
büründüm sensizlik zırhına sevdana karşı.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Şiirinizi
begeniyle okudum
''akşam güneşinin kızıl lekeleri
hüznünü saklıyordu yürekte aşkın. ''
bak, geride bıraktıgın yürek şehrine,
kızıl bir pus içinde yüzenler de ne?
giy, bezirgan şalvarını,degiş kendini,
çık, yedi iklim pazarına gör yürekleri.
aşkların anası bu çalınan nagme,
gezerken topla,cennetten düşen tanelerini.
şiirin tamamı çok güzeldi fakat; haddimi aşıp,bencillik ederek beni benden alan kısmını aldım affola.
ayakta alkışlayarak kutlarım...
saygılar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta