akşam güneşinin kızıl lekeleri
hüznünü saklıyordu yürekte aşkın.
soyundum aşkından dönmemecesine,
bilendim,ışıklı gözyaşlarımla.
acılar, yolumu buldurur bana,
büründüm sensizlik zırhına sevdana karşı.
yakuti akşamların saçılırken sarımsı ışıkları
sen, göz cennetlerinden düşen tanelerini topla.
bak, geride bıraktıgın yürek şehrine,
kızıl bir pus içinde yüzenler de ne?
giy, bezirgan şalvarını,degiş kendini,
çık, yedi iklim pazarına gör yürekleri.
kulak ver dinle neyin sesini,
ümmülü aşk derler bunun adına.
aşkların anası bu çalınan nagme,
gezerken topla,cennetten düşen tanelerini.
24.08.2011
Atilla DurukanKayıt Tarihi : 25.8.2011 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
begeniyle okudum
''akşam güneşinin kızıl lekeleri
hüznünü saklıyordu yürekte aşkın. ''
bak, geride bıraktıgın yürek şehrine,
kızıl bir pus içinde yüzenler de ne?
giy, bezirgan şalvarını,degiş kendini,
çık, yedi iklim pazarına gör yürekleri.
aşkların anası bu çalınan nagme,
gezerken topla,cennetten düşen tanelerini.
şiirin tamamı çok güzeldi fakat; haddimi aşıp,bencillik ederek beni benden alan kısmını aldım affola.
ayakta alkışlayarak kutlarım...
saygılar...
TÜM YORUMLAR (2)