Ümmü Ünal Şiirleri - Şair Ümmü Ünal

Cana can muhtaç bu dünyada
Görmek isterim canı
Gönül sevdiyse
Nerdesin ey can

Kalbime ateş düştü

Yanımda bile hasretim sana
Öyle derinlerindesin ki kalbimin
Kim bilir nerelerdesin şimdi
Kalbin kalbime uzak mı?

Boşuna mı çırpınıyor zavallı yüreğim?

Kendini bildi bileli mor menekşeyi çok severim. Çocukluğunun geçtiği iki katlı evin bahçesinde bahar geldiğinde mor mor açar, mis gibi kokarlardı..
Annesi mor menekşeleri hep duvar kenarına dikerdi..gölgeyi sever menekşeler derdi.. Oysa ögretmeni bitkilerin güneş ışınları ile fotosentez yaptığını anlatmıştı onlara.Bitkiler güneş ışığına muhtaçtı.
Mor menekşeler ne tuhaf bitkilerdi,her bitki güneşi severken, onlar neden gölgeyi tercih ediyorlar diye düşündü durdu Hande...Küçük, ufacık aklı ile aslında menekşelerin diğer çiçeklerden farklı olduğunu keşfetmişti, işte belki de menekşeler bu yüzden bu kadar güzeldi.
Herkesden farklı olursan, bu hayatta değerli olursun yargısına varmıştı.
Daha o yıllarda farklı olmak için uğras vermeye başladı. ilk olarak, okulda kimsenin yanına oturmak istemediği Hacer'in yanına oturmak istiyorum.Ögretmenim diyerek başladı farklılıklarla süren hayatı. Hacer bile şaşırmış şaşkın şaşkın bakıyordu onun yüzüne. Hacer çok dağınık, biraz anlama zorlukları olan problemli bir ailenin kızı idi. Hande ise mühendis Kamil Beyin biricik kızı. Ögretmen pek oturtmak istemedi önce Hacer'in yanına Hande' yi. Daha sonra bir tatsızlık çıkmasın diye öğretmen Hande'nin annesini çağırdı. Annesi eve geldiklerinde Hande'ye sordu:

Senden kilometrelerce uzakta seni ararken
Bir tek sensizlik kalbimi yakıyor
Özlemini bir yük kamyonu gibi taşırken
Gözlerimden yaşlar süzülür aşkım
Bu şehrin ıslak sokaklarında
Sensizliğe isyan eder

Hayat mı
Bu mutsuzlukla gecen zamanda
Ne sevdiğin var yanı başında ne sevenin
Bir zamanlar delice sevdim birini
Ama o beni bıraktı gitti

Dalıp gitti gözlerim
Biran seni düşündüm
Bir tebessüm oldu dudaklarımda
Sonra yanaktan süzülen bir damla
Aldı götürdü beni uzaklara
Tıpkı senin gibi uzaklara

Seni Arıyorum

Seni arıyorum çıkmaz sokaklarda
Seni arıyorum gecenin karanlığında
Var mısın bu şehirde dünyada
Sen varsan bu dünyada

Seni denizin mavisi gibi
Güneşin parlaklığı gibi
Gecenin karalığı gibi
Yıldızların parlaması gibi
Seviyorum seni

SEVGİLİM

Seni ilk gördüğüm anda sevdim seni
Sanki bana yazılmış
Bana ait biri olduğunu düşündüm
Sanki benim yarım gibi

Seninle başa başa kalmak
Ellerini elerimle okşamak
Başımı göğsüne koyup uyumak isterdim
Ama zamanı var

Seninle her gün yalnız kalmak