ÜMMiLİK Şiiri - Mustafa Yaralı

Beynimdeki her kıvrım, birer kördüğüm olmuş,
İçlerine cinnetlik, kaygı virüsü dolmuş,
Gönlümdeki gülleri veledi şeytan yolmuş,
Bir hayli rızık çıkmış, öfkeye de kine de.

Vesvesenin devleri, sinsi sinsi yaklaştı,
Zafer kazanmış gibi birbiriyle koklaştı,
Maskeleri düşünce, her şey birden farklaştı,
Artık zarar veremez, imana da dine de.

Kaçtım o küflü yerden, değişik mekândayım,
Esrarlı bir çarşıda, bir başka dükkândayım,
Gönlüme mihman geldi, ben ise mihmandayım,
İhtiyacım yok artık, saraya da in’e de.

“Eşrefi mahlûk” insan, aldanmazmış gölgeye,
Vereceği her karar, dayanırmış belgeye.
He mi Turu-Sina ya, hem de emin beldeye,
Allah’ın yemini var, zeytine de tine de

Doğu batı kalmadı, bütün zamanlar durdu,
Hikmetlerle bezenip, süslendi gönül yurdu,
Mülke Süleyman geldi, kalbime otağ kurdu,
Hükmediyor buradan, şeytana da cine de.

Bir Rahmeti ilahi, yüreğime damladı,
Yaralının gönlünde, yara izi kalmadı,
Bilmeyene sözüm yok, anlayanlar anladı,
Üçü de bir kırkıda, hatta yetmiş binide.

17.04.2010…….Mustafa YARALI