Bu kirli dudaklardan çıkar, nice nameler
Allah isminden başka, yakılsın alfabeler
Ey kutlu davanın, sen, o kutlu hizmetçisi
Bizler arkandan gelen, gayenin hayretçisi
Sen ki ruhunla çıkar, gezersin diyarları
Dava için terk etmek, ne mukaddes, yarları
Ensar ve Muhacire, Resül açmıştı kucak
Onun kutlu yolunda, Doktor İhsan Şenocak
İbretlik hallerin var, sözlerinle ağlarım
Ne büyük bir aşktır bu, deniz gibi çağlarım
Senden uzakta olmak, ah bilsen, ne kadar zor
Hissetmekteyim, sanki, sensiz her şey, bize hor
Biz suretini değil, aşkını sevdik senin
Allah aşkıyla atar, kalbin, fikrin ve tenin
Allah Resülüdür en sevgilimiz, odur pak
Sen o büyük yoldasın, Doktor İhsan Şenocak
Çileye, bir sevgili gibi, sarıldık bizler
Bir Allah var, yalnız bir, şimdi ‘’O’’ bizi izler
Heyhat İslam garipmiş, ümmetse paramparça
Sen ateşi boğacak, İbrahimii karınca
Sen ki tek bir bakışla, bizi Mecnun eyledin
Bir mümin dertli olsa, sen onunla inledin
Bir Allah var, hem sükut, hem çığlıkları duyan
Yolumuz bir, davamız hak, yok mu bize uyan?
Sen mukaddes davanın, ahir zaman bekçisi
Maverada efendi, dünyanınsa işçisi
Bunun için sevdik biz seni, ondan alnın ak
Ümmetten sana selam Doktor İhsan Şenocak.
Kızma bana Üstadım, deme ki neden yazmış
Ümmet diyor ki: ‘’Yetmez bunlar, yetmez, çok azmış’’
Bu mustazaf gençliğin, son bir umudu kaldı
İslam’ın sancağını, söyleyin kimler çaldı?
Arıyoruz yıllardır, o utanmaz hırsızı
Büyük Doğudan doğar, bu gençliğin yıldızı.
Elbet bir gün göklerde dalgalanır, o sancak
Aşkın dillerde değil, kalpte, ‘’İhsan Şenocak’’
-,
26 NİSAN CUMA 2013
Kayıt Tarihi : 11.5.2013 15:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!