Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Ey Muhammed! Sen olmasaydın, aşk da bilinmezdi, rahmet de inmezdi.
Sahranın en uzun gecesinde bile ay, adını fısıldardı kumlara;
rüzgâr, yetim bir çocuğun saçını okşar gibi
şehrin dar sokaklarından geçerdi sen gelesin, kalpler genişlesin diye.
Seninle açıldı dilimizin ilk kapısı: “Oku.”
Bir mağaranın sessizliğinde çoğalan o tek hece
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta