Ümmetin Miyiz Şiiri - Mustafa Sürmeli

Ey alemlere rahmet gelen peygamber,
Bizleri ümmetinden sayar mısın ki?
Olur musun mahşerde bizden bîhaber?
Yoksa bir gölgeliğe koyar mısın ki?

Sen doğrusun, bizler hep yalan söyledik,
Verilen emanete ihanet ettik,
Gözümüzü harama diktik ne yazık,
Bizlere de şefaat eder misin ki?

Namazı dosdoğru kılmak mı, nerede?
Zekâtı eksiksiz vermek mi, nerede?
Ahlâkın gibi Nebî, ahlâk nerede?
Ümmet diye bizleri sever misin ki?

Unuttuk dünyada mübarek adını,
Unuttuk Zikrullah'ın güzel tadını,
Her nefis düşünürken sade kendini,
Bizim için de kaygı çeker misin ki?

Dinlemedik ey Rasul, ana-babayı,
Görmezden geldik hısım ve akrabayı,
Ver dedin de vermedik biz sadakayı,
Sancağının altına alır mısın ki?

Tutarken cehennemin ateş yolunu,
Bu acîz topluluğun görsen hâlini,
Uzatıp "ümmetlerim" deyip kolunu,
Mübarek ellerini verir misin ki?