Kırmayan yüreklerden hüzün çöktü satırlara
Onun üzülen yüreği dert oldu sadırlara
Güllerin merhameti alemi kuşatırken
Bu nebevi güzellik nakş olsa akıllara
Kırılsada kırmazlar üzülsede üzmezler
Herkesi kucaklarlar hiç kimseye küsmezler
Yürekleri ceddinin şefkatiyle doludur
Gönlünde hüzün olsa yinede pes etmezler
Asrı saadetteki o nebevi sevdayla
Yüreğine aşk olan ceddindeki vefayla
O nebevi gölgesi yine kucaklar bizi
Ümmetin derdini dert ettiği cefayla
Şimdi sürmeli gözler muhabbet neşe taşsa
Güllerin gölgesinin gönlünden hüzün kalksa
Avuçlarımda kalem özlemle yazıyorken
Ümmeti saran gölge neşe ile çağlasa
Onlar hayata umut onlar herkese ocak
Kederli olsalarda yine açarlar kucak
Ey kurtuluş arayan bu nebevi gülizar
Güllerden nisbet alır gülü anlıyan ancak
Kayıt Tarihi : 7.9.2014 05:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!