Ümmet olamadık efendim Şiiri - Yusuf Mansız

Kasvetli günlerde güneşim oldun,
Şanına muhtacım efendim.
Nefsime yenildim günahkar oldum,
Şefaatine muhtacım efendim.

Sünnetullah dan sebepsiz ayrıldım,
Duana muhtacım efendim.
Günahkar her yanım, acizim!
Ravzana muhtaç oldum efendim.

Uymadım yoluna hastalık kaptım.
Merhem-i şifana muhtacım efendim.
Az yerdin, taş bağlardın karnına.
Doyma nedir bilmez oldum efendim.

Dedin ki; yemeyin kimsenin etini!
Gıybeti alışkanlık ettim efendim.
Hak tealadan okudun kuran bize,
Dinlemedim, meyletmedim efendim.

Helal kazan derdin, tartıya önem verdin.
Hiç hak-hukuk dinlemedim efendim.
İyilikte yarış, kardeş olunuz! dedin.
Hergün kavga, gürültü ettik efendim.

Toplanın birlik olun dediniz, hutbede.
Dinlemedik, işimiz çok dedik efendim.
Akrabayı kolla gözet dediniz!.
Ceplerimiz doldu, görmez olduk efendim.

Ahirinde tüm dediklerinizi dinlemedik
Şefaat istemeye yüzümüz yok efendim.
Biz ettik hata günah, her zaman.
Rabbim bağışlaya! bizi efendim!

Yusuf Mansiz (Yusufmansiz)