Ümmet Şiiri - Mehmet Sedat Kurt

İçki ve kumar masalarında kazanılmadı bu toprak.
Ey vatan diye seslenen avare.
Uyan artık ziyan uykusundan…
Buraları; Bedir’den Çanakkale’ye kadar,
Abdestli yiğitlerdi muhafaza eden yürekler.
Bedir’de kükreyen aslanların neferleriydi,
Çanakkale’deki özgür bedenler…

“Biz seni görmeden sevdik’’ dediğimiz an, bizimle gurur duyar mı Habibullah?
Mahcubiyetle yoğrulurken bu ümmet!
Ne güzel de nasip, bir de bol bol şefaat dileyecek…