Ûmmani Âşk… Şiiri - Zeynel Açıkgöz

Ûmmani Âşk…

Çünkü bu gün etdi cülüs tahtına, Sultani Âşk.
Dağıldı hem aşıklara terranüb, Fermani Âşk.

Dellal’ı suki âşk nida edub bülendi avaz ile,
Dediki; gelsun âşikan kuruldu pes, Divani Âşk.

Bindi gemiye kiştiban âzm eyledi dost eline,
Münkirleri ğark eyledi komadı hiç, Tufani Âşk.

Uğradığı yeri, bu âşk yakıp yıkıp kıldı harab,
Tamir eder sonunda hoş mâmur olur, Virani Âşk.

Bu âşka olan mübtela eyler telezzüz eyle kim,
Sormaz îlacı hiç derdine bulur ki, Dermani Âşk.

Bir kez içen âşkın şarabını müdam medhuş olur,
Eylemez asla ebed sekran olur, Mestani Âşk.

Zahid bu âşkın sırrıne ermek muhaldır zühd ile,
Bu zare mahrem olamaz biganedir, Nadani Âşk.

Mecnun eder âkilleri alur karar’u sabrını,
Başına dar olur cihan ağlar gezer, Hayrani Âşk.

Tez vasıl eyler âşıkı mâşuke âşk mürşid olur,
Anınla bulur vuslatı Yezdane hep, Merdani Âşk.

Lütf eyleyü ben sakiya Kuddüsiye sun cürâti,
Vecde gelüb hoş eylesün içinde şol, Ûmmani Âşk.

(Divan-i Kuddüsi rah. Âleyh. 1323)

(Çeviri Zeynel Açıkgöz)

12 / 10 / 2016

Zeynel Açıkgöz