Umman Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Umman

Güzelliğine yağmur olurum renksiz kalmasın baharım,
Nihal boyuna gözlerim esirdir hep yalnızlıktan korkarım,
Nefes dolu ambardır, sertaser yüzün aşk dolu kalplar için,
Bulanır dünyamız sensiz ey şirinim, ruh-ı revanım.
*
Yaşamak yolu kaşlarındaki mihraptan zülfüne uzar,
Hicrinle uzatma kurban ey ömrüm kuvvetim dinim imanım.
Gözlerimdeki beyaz sayfa yüzünün güzelliğiyle renklenmiş,
Geride bırakma yüküm ağırdır gönlümdeki ceylanım.
*
Ben özgürlük peşindeyken ruhum gamzelerinde mahpus,
Takatim gücüm kalmadı ketlime sebep olan katile hayranım.
Benim neşem gözlerindeki kadehte bakiye,
Uyma düşmanlarımın lafına ey dide şahinim ummanım.

Şiwan ali yilmazdağ