Umma Gönül Şiiri - Erdoğan Savran

Mutluluk mu? uzak diyar.
Varamazsın umma gönül.
Varsan bile daim orda,
Kalamazsın amma gönül.

Sen var küçük dünyanı kur
Ömrünce oyalanıp dur
Eflakın altında huzur
Bulamazsın yanma Gönül

Kendi haline bakıp şaş
İçindeki dağları aş
Solar bahçen yavaş yavaş
Dayanırım sanma gönül

Dost bildiğin savaş açar
Mutluluk önünden kaçar
Çırpınırsın amma naçar
Gençliğine kanma gönül.

Karıştırma çoğu azla
Aç aranı sözle, sazla
Haktan gayrısını fazla
Dile alıp anma gönül.

Var dünyaya sen yarama
Pirinden başka arama
Helal lokmanı harama
Daldırıpta banma gönül.

Yoldan çıkan varabilmez
Şifa merhem karabilmez
Dost yarasın sarabilmez
Issız kalıp donma gönül.