Ümitvar Şiiri - Ayşe Karabulut

Sığ suların eteklerinde
Gizlenmiş deryalardan kalan
ve hiç bitmeyecekmiş gibi
Hiç geçmeyecekmiş gibi
Duran soluk ay!
Topal çobanın rızkına göz koyan
Sürüye kurt sızdıran
Kör karanlıklar!
Ağlamaklı gecelerin sebebi
ve yardım yataklıkta en önde saf tutan
hayırsız dağlar!
Dul köprülere bel bağlayan
yorgun halatlarına inat
Güneşin yükseleceği günler olacak
Belki bir daha sabra kucak açacak
Bir daha ayağa kalkacak
Vazgeçmeyecek bu topraklar
Tüm şuursuz handikaplara inat...