Yavaş yavaş her gün bir şeylerimizi kaybederken, mutluluk oyunları oynamaya hazırız.Vefasızlıkları sol yanımıza, gerçekleşmeyen hayallerimizi sağ yanımıza alıp ha bire biz hayata devam müziğini çalmaya çalışırız.
Hani haksızlıkların karşısında dik duracaktık, hani herşeye rağmen ölümüne yaşayacaktık! Doğru hepimiz çok şeyleri kaybede kaybede, ümitlerimizi yitire yitire geleceğe artık bakamayız.
Bir türlü anlamış değilim. İnsan insanın merhemi
Derlerdi ya, günümüzde insan,başka insanların dert yumağı halini almış.
Kayıt Tarihi : 21.4.2025 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!