Ümitsizce!.
Telaşı var bulutların, havanın kararmasına,
Toprağın ıslanmasına, filizlenmesine bir çiçeğin,
Senin akışın kadar, ey merhametsiz gözyaşı,
Şimdi çağla çağlayabildiğin kadar ümitsizce…
Haykır karanlığa, boğul yalnızlığında
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta