Ümitsiz Vuslat Şiiri - Kamil Taşdelen

Kamil Taşdelen
32

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Ümitsiz Vuslat

Bir tebessüm vardı yüzümde,
Acının tatlı gülümsemesi gibi.
Mutluluk yaşar mı? Hüznümde,
Kalbimin sahibini unutmak gibi.

Vicdanımdan, bu yükü kaldırabilir misin?
Alabilir misin? Yüreğimde ki hançerini.
Vuslat yakın mı? Hayal edebilir misin?
Gelsen yanıma, duysam billur sesini.

Hicranlar, hep mi can yakar?
Aşkım gibidir, sönük lambalar.
Boşuna mı yanar? Son sigaralar,
Ne hoş şeydir, o ilk buluşmalar.

Saniyeler tükeniyor ömrümden,
İzlerin silinmiyor gönlümden,
Daha yakınsın bana ölümden,
Mütemadiyen, çıkamam kalbinden.

Hani nerede ? Hiç bitmeyen sevdalar,
Hep mi ağlatır, nedensiz elvedalar.
Ah de ki yandık! Tutarsa o beddualar,
Görünür artık, uçsuz bucaksız seraplar.
Sohbet yarım kaldı, boşa gitti anlatılanlar.
Şu hayatta çok şey kaybedecekler,
Kimler mi dersin? Seni hiç tanımayanlar.

Kamil Taşdelen
Kayıt Tarihi : 3.1.2022 22:26:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


severken unutmak gibi bir his ile yazdı.Unutmakla sevmek arasında kalmış kafası karışık biri.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Kamil Taşdelen