ÜMİTSİZ UMUDUM
Ellerimi aradım boş ve ümitsiz umutlarla
Seni sarmak hevesi ile ellerimi uzattım
Hadi dedim; gençken, ellerim güzelken gel
Rüzgârda savrulan başaklar gibi
Saçlarımı bıraktım rüzgârına, tut dedim
Sarı başaklar beyaza dönmeden
Gördüğüm deli mavi gerçeği yeniden görmek arzusu ile
Uzandım ileriye, daha ileriye uzattım başımı
Hadi dedim; bak bana, gözlerimin feri sönmeden
Işık saçan tenimi kokladım umarsızca
Ellerimin tutamadığı, gözlerimin göremediği
Saçlarımın savrulamadığı bir tepenin başında
Tenimi aradım boş ve ümitsiz bir umutla…
Kayıt Tarihi : 16.2.2013 10:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!