Bir ümitsiz aşk tohumu idim
Olduramazdı cümlesi toprağın, suyun
Bir araya gelselerdi her gün
Kimseler duymadan günün birinde
Düştüm mümbit toprağına
Cananın, kor misali koynunda
Mani olma gözyaşlarına
Düşsün aşka hasret topraklara
Yol bulsun, biriksin de damlalar
Hayat versin ümitsiz aşk tohumuna...
(12.09.2000 Kadıköy 18: 52)
Özcan GünergökKayıt Tarihi : 4.1.2003 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!