Ümitsizlik yakışmaz iman yüklü her kula,
Yeniden ümit geldi çarpıp duran kalbime.
Rahim, Rahman sıfatın can verdi bedenime,
Zikir ile dalmışım sonsuz derinliğine.
Doğada bin bir çiçek sevgi bahçesi gibi,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta