ÜMİTsiz KAPTAN...

Dümen kırık,borda delik,yelkenleri parçalanmış;
Tekne,azgın dalgaların ortasında kalakalmış! .
Pusulasını şaşıran Kaptan’ı korkular almış! ….
O tekne,benim hayatım,o şaşıran Kaptan ben’im..

Yüklenip-gelen dalgalar,üzerlerinden aşıyor! .
Tekne yan üstüne yatmış,deniz de azgınlaşıyor! .
Azgın dalgalar adeta,tekne ile oynaşıyor;
Azgın dalgalar hayatım,yana yatmış Tekne ben’im…

Başıboş kalan Teknenin anbarına sular dolmuş! ,
Vakit te geceyarısı..Gökte yıldızlar kaybolmuş…
Kaptan’da ümit kalmamış…Beti-benzi hepten atmış! .
Başıboş Tekne hayatım,o ümitsiz Kaptan ben’im…

Acımasız fırtınaya katlanmağa yürek ister…
“..Batmakta olan Tekneyi,enson Kaptan’ı terkeder..”
Bu konuda Denizcilik kuralları böyle söyler;
O fırtınalar hayatım! …O yüreksiz Kaptan ben’im…

Bu zayıf Tekne dayanmaz,şu kudurmuş fırtınaya! …
Kudurmuş devler misali,üstüste gelir dalgalar! .,
Yaşanmış,tüm karşılıksız,ümitsiz bunca Sevdalar…
Fırtına, Dalga,hayatım…Ümitsiz Sevdalı ben’im! …

Yağmurlu günün ardından,etraf,günlük-güneşlenir…
Güneşli günün ardından,çisil-çisil RAHMET gelir;
Tatlı gülümseyişinden,garip AŞIK ümitlenir,
AŞK ve SEVDALAR hayatım,o ümitsiz AŞIK ben’im! ..

Dümen benim,Borda benim,Parçalanmış Yelken ben’im! ..
Tekne benim,Kürek benim,Azgın Fırtınalar ben’im! …
Kaptan benim,Ümit benim,Kaybolan Yıldızlar ben’im!
Yalpa benim,Dalga benim,Karşılıksız Sevda ben’im! …

İyi-hoş ta Cemalettin,tut ki bütün bunlar senin;
Tatlı gülümseyişlerle bakan Güzel ne’yin senin? …
—-
-ERDEK-01.04.2007