Dur be gülüm! Dur; hemen pes etme,
Düşün! Kaç günde kuruldu dünya?
Dur! Sakın ümitsizliğe, düşme!
Sabret; gerçekleşecek o rüya.
Bak! Ben senden daha mı rahatım?
Sanırsın bir gamsız bahtiyarım
Bir elim yağda bir elim balda…
Yok be gülüm yalnız ümitvarım.
Tohumu düşün! Diş kesmez bir taş,
Ekince toprağa sabır ister.
Can suyunu içti mi bir zaman,
Doğum yatağında, sanki biter.
Dönüşümdür, kozası kokuşan
İçindeki şifre, varlık diyen
Yokluk yok diye haykırır filiz
Kana kana ışığa yürürken.
Gördün mü nasıl da canlı, şevkli
Biliyor! Doğar bugün güneşi,
O, tohumun müzmin ümidiydi
Senin de terk ettiğin görmeydi.
Tekrar düşün.Ey! Ümitsiz gülüm;
Ümit bilip beklemek değil mi?
Beklemek bir sabır ister ama
Tohum gibi güçlü ve kavi mi?
Eğer bir gün düşersen buraya,
İradesiz bu tohumu düşün
Çıkış yok diyen körleşmiş akla
Yeşil filizin, ruhunu sürün.
Kayıt Tarihi : 3.3.2008 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ümit bildiğini beklemek değil mi?
Beklemek sabır ister elbet ama
Sabrın, tohum gibi güçlü ve kavi mi?
**ümit sabrın erdeminde yeşeren bir bahara benzer
o baharı soldurmamak elimizde..anlamı derin mısralarınızı tebrik ederim tam puanımla selam ve dualarımı sunuyorum..şiir sayfanız hayırlı olsun başarılar dilerim sanat hayatında.**
TÜM YORUMLAR (1)