Ümitsiz bir bekleyiş Şiiri - Eyüp Demirci

bir hüzünle yanlızklık çöktü ki üstüme;
öyle ümitsiz öyle soğuk öyle halsiz
pencere mi açmadım rüzgar girsin diye..
kuşlardan ses yok hazana ermiş mevsim
meltemleri esmez olmuş çoktan!

susmuş heryan, gün akşamına kavuşmadan
güneşler batmış, zamanım geçmiş yaşlanmadan
gönlümün yüzünde sıcak yüzler batmış
o gülen gözlerden eser yok şimdi
yürekler bir bir uçup gitmiş çoktan!

hansız yollardan kervan geçer gibi
hiç durmadan gelen geçmis gönül diyarımdan
ne penceremden kuş geçer ne de kapımdan kervan
çöllerde vaha yok artık, hülyasına daldığım
gerçekler serabına ermiş çoktan!

ansızın çöker gecem akşamından önce
kalmadı serseri bir ümidim daha gülmeye
duvarlar da aşina artık o soğuk düşlere
hayallerimden ses yok senden yana bir nefes
sensiz yıllarım sevgisiz bitmiş çoktan!

ve bu sensizliğin bedenimdeki son resmi
her gece görürken, duvarda o soğuk düşünü
tutamıyorum sevğili, titreyen ellerimi
yanlızlığın resmini çiziyorum tenime
yıllarca ümitsiz bir bekleyişin hüznünde
serseri bir şairin hiç bitmeyen ölümünü...

12.09.2002