Ümitsiz Bekleyiş Şiiri - Celal Ogan

Ara sıra gelirim buraya
Oltam denize atılmış
Dudağımda kuru bir ıslık
Ufku seyrederim bir başka biçimde
Zaman zaman bir burukluk olur içimde
Yıllar önceydi
Martı sesleri,meltem nefesleri arasında
Onu uğurladım bu rıhtımdan
Silinmedi yaşantımız bir türlü usumdan
Ben ağlardım
O ağlardı
Şaştığından olacak bir tanem
Annesinden,babasından kaçamak
Buseler ollar,mendiller sallardı
Ne ederdi o? Ne müthişti?
Kalbimi fethedip öyle gitmişti
Hiç birşey değişmedi bu rıhtımda
Martılar eskisi kadar şakrak ötüyor
İkindi meltemleri aynı tatlılıkla esiyor
Belki birileri ağlıyor
Değişen birşey varsa beraberliğimiz
Aylar seneler geçti
İsmi ve izi kaldı hatırımda
Belki birgün döner diye
İşte böyle mahzun mahzun
Bekler dururum aynı rıhtımda