Ümitsiz Bekleyiş Şiiri - Ahmet Selamoğlu

Ejderha bakışların gölgesinde saklandım
Keder verdiler bana ıstırap çiçekleri
Yıllardır bu vadide izini bulamadım
Ben yerde ve göklerde her gün seni aradım
Hırçın dalgalarıyla üstüme geldi deniz
Kırmızı bir gül rengi çürüyen dudaklarım
Bu acıyı her yerde yüreğimde saklarım
Elimdeki sermayem sararmış soluk beniz

Tutsaklar yürüyordu efsunlu bir dehlize
Elleri üşüyordu bu hırçın çiçeklerin
Bir çeyiz sandığında saklandı kederlerim
Bir mumun alevinde yanıyor umutlarım
Tesellisiyle kaldım deniz renkli gözlerin
Kalkanı kırılmamış bir savaşçı edası
Hani nerdesin gülüm hani nerde ellerin
İntizar bakışların bir intihar sedası

Savur yapraklarını savur rüzgara doğru
Ümitleri yıkılmış bir Mecnun’un külünü
Hicranlı bir bekleyiş mi bilmem benimkisi
Gülücükler atarak geliyorsun uzaktan
Bilmem ki gülüşmeler gerçek mi hayal midir
Aratmıyor saçların Leyla’nın kakülünü
Mesafeler koruyor ümitsiz bakışların
Bilmem ki bu haykırış gündüz mü leyal midir

AHMET SELAMOĞLU

01.03.2006