Son günlerde halinden belli oluyor derdin
Günden güne eriyen beyaz muma dönmüşsün
Bile bile kendini ümitsiz aşka verdin
Kor ateşe benzerdin şimdi küle dönmüşsün
İsyan eder olmuşsun bu ümitsiz sevdaya
Kendini nasıl attın kahrolası belaya
Gözlerin yaşla dolmuş el açmıssın semaya
Her şeyinden vazgeçmiş dertli kula dönmüşsün
Sonunu bile bile kavuşuruz demişsin
Yeni açmış goncaydın şimdi solan çiçeksin
Saçların beyazlaşmış aşka tövbe etmişsin
Önce hayat doluydun, cansız taşa dönmüşsün.
Kayıt Tarihi : 3.9.2004 00:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Selim Toğluk](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/03/umitsiz-ask-4.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)