Durmayın önünde isyanımın
Yıkılsam da kaldırmayın
Yerde kalayım acımayın
Ümıtsiz aşk ın cezası bu
Büyük konuştüm yanılmışım
Her gün dertlere çağrılmışım
Belaya önce ben sayılmışım
Ümitsi aşkın cezası bu
Çiçekli bahçem diken oldu
Kalan şu ömrüm ziyan oldu
Bitmeyen dertler benim oldu
Ümitsiz aşkın cezası bu
Her gece böyle ağlarım
Şu yüreğimi hep dağlarım
Kendime bile ben belayım
Ümitsiz aşkın cezası bu
Durmayın önünde isyanımın
Yıkılsamda kaldırmayın
Yerde kalayım acımayın
Ümitsiz aşkın cezası bu
Kayıt Tarihi : 27.7.2018 10:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Taşdelen](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/27/umitsiz-ask-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!