Dakikalar uzuyor, uzuyor yokluğunca,
Bir dayanılmaz yıllar oluyor kendiliğinden.
Ne teselli, ne ümit vız geliyor dünyama,
Yokluğunun kederidir, bu boşanan yüreğimden…
Kayıt Tarihi : 22.3.2009 23:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!