25 / 07 / 1977
Ruhum çökmüş bir bedenin içine
Hayata, yaşama küsmüşçesine.
Yığılmışım sanki yarı cansız içime.
Köhne bir mahzene girmiş gibiyim
Karanlık bir zindan dünya gözüme
Ben ortasında mahkûm ezelden
Doğduğumun esiriyim var oluşumken
Ömür boyu muhabbet yemiş gibiyim
Doğmaz güneş ufuklardan buralarda
Ben yaşadıkça zaman çizer üstümü
Sonu olmaz acıların ben var oldukça
Bedenim ruhumu çarmıha germiş gibiyim
Kayıt Tarihi : 11.7.2007 17:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!