Ümitleri karanlık bir gece boğsa da
Saklayıp beslediğin sevgi ukden
Sevinçli bir güne sürpriz kalır
Pervanelerin her uçuşunda
Geceye sürülen bir iz kalır
Kor geceleri sessizce yürüyen
Menzilden menzile bir hayli yol alır
O çok sevdiğinin dilinden anlamayan
Yazık sonunda kimsesiz dilsiz kalır
Kendini bilmez o densiz insan
Bunu artık anlamış olsa da
Bir ömür bağrını dağlasa da
Çokça susuz çeşme başında
Öyle ki İçten yanarak ağlasa da
Bil ki sonunda hep çaresiz hissiz kalır
(01.02.2010 10:00-Adana)
Arif TatarKayıt Tarihi : 23.2.2010 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirimi ‘keşke! ’ dememek için... Hatalar, ömrünüzü törpülemesin... Keşkelerin sonunu her gün hatırlayıp düşünün! .. Bugün için; dünü, yarını hiç unutmayın... Yaşam, daima suskun dizelerin libasını giyinseydi! Ümidin güneşine perdelerinizi açın; tamam mı?
Bunu başarabilsek..
Sevgiyi elimizin tersiyle itmesek ümitlerin karanlık geceler tarafından boğulduğu anlarda..
Sevginin her şeyi aşabileceğini kabul edebilsek.. Belki de çaresiz kalanlardan olmazdık..
Aynı yürek diliyle konuşan insanlar olabilmek güzel..
Tebrikler..
Şiirler değil midir, bizleri anlatan
Şiirler değil midir, yüreği ortaya koyan
********KUTLUYORUM*****************
Saklayıp beslediğin sevgi ukden
Sevinçli bir güne sürpriz kalır
Pervanelerin her uçuşunda
Geceye sürülen bir iz kalır
Keşkesiz bir ömür dileğimle Şair. Kutlarım yürekten..
TÜM YORUMLAR (44)