Ümitler ölmez.. Şiiri - Hüseyin Demircan

hilkate vermesin yaradan değer
tarihde dinazor mamutlar olmaz
olmasın bir miktar yük taşır eğer
develer boynunda hamutlar olmaz

yaratılış amaç gayeye tezat
masalı gibisin sanki şehrazat
ihsan eyle bari arada göz at
dili lal ahrazlar samutlar olmaz

denizde şu ıslak yüzer hamsiye
kimsede demiyor al bir şemsiye
arka yanı görse şoför remziye
sağ yap sol yap diyen komutlar olmaz

kaç sefer gönderdim kendine çağrı
öde kurtul kalmaz en ufak ağrı
velevki vermiyor üçüne doğru
içimde beslenen umutlar olmaz

yer yetmez tükenir sona kalana
aklın sıra başvur sende yalana
kırkdört adet düşer santim alana
batılca tapılan bu putlar olmaz

karanlık geceler böler uykumu
çocuklar parkta hiç görmüyor kumu
türbenin çevresi dikili mumu
dala bağlı duran çaputlar olmaz

ümitler ölmez hep yeşerir elbet
bakaya olsada sen yine celb et
askerde dikmese bu terzi servet
sırtına giydiğin kaputlar olmaz

yakından bakarsan madendir soyu
şu kömürün rengi ne kadar koyu
hayalle yaşama bir ömür boyu
soyut olur olgun somutlar olmaz

kolay gelsin sana eli kitaplım
hutbede kadife sesle hitaplım
mümkündür belkide ahlaklı toplum
yine bir lüt kavmi semutlar olmaz

pansuman gerekse yarana bak sar
monoton hayatı bir gün kanıksar
bozulup evrenin dengesi aksar
bovling topun yoksa labutlar olmaz

uçurum yar ağzı yakınsa gitme
bir hamur işidir bizde depitme
aklını başa al sakın sapıtma
tekil sözcük kullan mabutlar olmaz

son bir vazife gör cefadan kurtar
dört kişi varsanız yeterde artar
belli olmaz işi kefeni yırtar
elle taşır isen tabutlar olmaz

suç üstü gerek yok itham isnata
geriye doğru çok hafif esnete
varlık dayanmasın sağlam mesnete
bu pişmiş tavukta şu butlar olmaz

operada sevmiş baht'ı haydın'ı
haince günümüz sözde aydını
tutanağa düzgün alın kaydını
öyle üstün körü zabıtlar olmaz

polisi yakmasın fişleyip başı
çaktım köfteyi sen çatınca kaşı
heykele döndürür işleyip taşı
aşıklar olmasın yapıtlar olmaz..