Ümitlendim Şiiri - İsmail Bozkuş

Kaç geceler ben böyle
Hasretle delilendim
Bunca güzel dururken
Seninle ilgilendim

Sen sözünde durmadın
Hiç arayıp sormadın
Şimdi dilde ahlarım
Acayip sinirlendim

İstediğim bir umut
Biraz sevgi mutluluk
Varlık içinde yokluk
Çekmekten kederlendim

Neyim eksik bilmemki
Hep uzaktan seyretti
Çağırsamda gelmezki
Boşuna ümitlendim

Bende aşkın büyüktü
Seni seven gönüldü
Hasret oldun öyüttü
Sanki ben deyirmendim

Kimse varmaz farkıma
Dönmüşüm bir şaşkına
Ne çıkarsa bahtıma
Ben artık kabullendim