Ümitle Korku Arasında Şiiri - Hikmet Baş ...

Rengarenk olsan da bir gün bürünürsün aslın beyaza
Mevsimin uğrar hazana kışa sanma kalırsın bahara yaza

Okursun gün gelir kitabını sanma bitmez defter yaza yaza
Toprak üstünde gezersin gün gelir de içine alır seni kaza kaza

Her gün şeker ilen bal ilen beslenirsin bir de ban ekmeğini tuza
Kalbin ateşi sönmeden yakmalısın gün gelir de döner buza

Sanma hep düzlüktür bu dünya görmek için sür atını bir yokuşa
Sevdaya oyun diyen çiçeğe ne sorarsın sor hele bir gamlı kuşa

Bana yol diyen yordam diyen hiç girmez mi nefsiyle savaşa
Kalkmış mıdır her defasında kanıp hileye sırtı gelse de tuşa

Eksiğim tamamla bensem yarım
Bu yolda yoldaşım sen, ben yârin
Ettiğimdir ahirette karım zararım
Sana bana dün bugün ya da yarın

Gülmek istesem yine de ahu zarım
Dolar cihana feryadım hüzünle varım
Ağlasam vaveylalar koparıp budur karım
Dört mevsimi sevmeyenedir benim kahrım
Ümitle korku arasında salınır da yaşarım