Ümit yok oldu artık, Kaybettik ebediyen.
Yalnızlık kol geziyordu, Hayatı sevdirirken.
Bıkmadı usanmadı, huzuru dağıtırken,
Bilinmedi kıymeti, mutluluğu ararken
Ümit yok oldu artık, kaybettik ebediyen.
Yılmazdı zorluklardan, İnadına yaşarken.
Adı da ümit ti, dostluğunu paylaşırken,
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta