Ümit Yaşar diye birisi vardı;
Gönlü aşk dolu, taşarcası
Bu koskoca dünya ona çok dardı
Ölüme atıldı koşarcasına...
Biraz kül bıraktı, biraz da duman
Nağmesi; ağlayan gitarcasına
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta