Ümit Yaşar var olsun!

Ucu açık, altı çizili bir cümleyiz. Ölümle paralel bağlantılı hayatın, sebepsizliği ve boşluğuyla doldurulmuş kadehiz.

Çın, çın, çın... Tokuşturuluyoruz sevgilim!

Sen müjdelenerek gelen baharın sevinci,
bense biten kışların üzüntüsüyüm.
Sen cehennem ateşiyken, ben denizler tanrısıyım.
Biz kıyasıya çelişiriz, aşk bizi şiddetle reddeder.

-Fakat biz iyi sevmiştik!

Yalnız kaldığımız anlarda bile çekindik, öpüşemedik...
Ah! bir sarılabilseydik, gökyüzü o vakit üzerimize kapanacaktı.
Yıldızları diz çöktürecektim el içlerine; öpemedim!

Hepimiz deforme olmuş plastik trajedisiyiz.
Sahnemiz kronik aşklar epidemiyolojisi.

Bu bir modern hayat bilmecesi bebeğim!

Bir gün hepimiz şarap olacağız. Şiir olacağız.
"Beklemek bir çeşit ölmektir" demiş şair, bekleyip yok olacağız.
Bağ bozumu VAR OLSUN!

II

Bulaşıcı bir kararız ayrılığa. Aşk olumlu olabilir diyorlar, ben inanmıyorum. Hiddetli ve belki de kaba bir doğrumdun, yanlışlıklar komedyamda.

"Ben böyle hayal etmiyordum..." gibi sikik bir cümlenin kendisiyim.
Hâyâl kırıklığı benim ön adım ve sinsi bir paradoks gibi seni özlerim.

Durulurum, tüylerim ürperir ve hatta karıncalanırım; bana aşkın ne olduğundan sakın bahsetmeyin.

Üzülme:

Tokuşturulmak da siyasi bir harekettir sevgilim!

Tutarsız bir yalana çivilenip; bir ayyaşın öfkeyle patlattığı küfür gibi çarparak yüzüne, terk edecegim seni.
Vahşet arzusuyla taşmış parmak uçlarımı kanatıp, sihredeceğim, siktir edeceğim.
Şiirlerim benim, illegal sevişmelerim.
Ah! şiirlerim benim sihirli sözcüklerim.

"Kahroluyorum ulan, öyleyse varım!"

Tutarsız bir yalana çivilenip,
eski bir şarkıyı dinler gibi seni unuturum. O eylül ellerini de tutmam artık.
Dinsiz bir yanlızlığın saklandığı gecedeyim.
Tanrım!
O gelen otobüse asla binmeyeceğim.

"Beklemek bir çeşit ölmek" dedi ya şair, ben bekledim.

Varsın Ümit Yaşar VAR OLSUN!