Ümit ve... Şiiri - İsmet Bora Binatlı

Gökyüzünün yıldızlı ve mavi çarşafını
Tutup indireceğim ayağının altına
Sevgiyle okşayarak o güzelim başını
Çıkartacağım seni göğün yedi katına.

Okyanusları sana döşek diye sererek,
Güneşi ampul diye takarak avizene,
Bulutları üstüne yorgan diye gererek,
Bir gece fecre kadar bakacağım yüzüne.

Ayı indirip gökten altın tepsi içinde,
Ona yüz çizeceğim yüzünün nakışından
Yıldızları kırparak konfeti biçiminde
Gelinlik giydiğinde dökeceğim başından.

Rüzgarlardan araba,şimşeklerden at yapıp,
Seni aşk diyarına alıp götüreceğim.
Kendimi ömür boyu üstüne kanat yapıp,
Gönül anahtarımı sırf sana vereceğim.

Dolaştırıp alemi tek tek göstereceğim
Yoluna baş koyduğum budur diyerek seni.
Seni bütün cihana tutup resmedeceğim
Çerçeve yapacağım o tabloya kendimi.