Ümit ve rica (meczup ile sümbül) den

Yokluğu bilmek için, mutlak yokluk gerekir,
Varlığı anlamaya, şu varlıklar yetmez mi?
Yokluğu anlamaya, yine var olmak lazım,
Varlığı anlamaya, varlık kendin yetmez mi?

Boşa beklemiş kalbim, göçünü onca sene,
Anlamsızca demiş hep, yaparım sekseninde,
Halbuki bilemedim, kırka geleceğimi,
Saçlara ak düşürüp, beli bükeceğini,

İstedim koşam gelem, ya Rab senin yanına,
Oyyy kaydım düştüm yere, kışa kaldık galiba,
Sardı tüm benliğimi, sonsuz bir çaresizlik,
Çare sensin Allah’ım, istek küçük bir ümit,

Gördüm ki bombaları, bir kıvılcım patlatır,
Göklerdeyse şimşeği, artı eksi çaktırır,
Düşmüşüm ben bir kere, ümitsizlik haline,
Bir sefer de olmaklık, ümit versen Allah’ım