Ümit Ürper Şiirleri - Şair Ümit Ürper

karanlık dört yanım yine ağlarım çok dertliyim yarim yanarım bıraktığın günden beri yaralıyım gel artık ya çok yanlızım kara bulutlar kalmaz oldu üzerimden sen gittin ya bu şehirden gecem gündüzüm olmuyor çok dertliyim yar sensiz olmuyor gel tut elimden düştüm kaldıran yok bir sana muhtaç gönlüm sen benim tek gülüm gülümü soldurma çok dertliyim yar hayatı bana zindan etme bırakıpta gitme genç yaşta kefen giydirme çok dertliyim yar bırakıp gitme ölüm olsada yollarımda gelirim birgün yanına ecel olsa da kapımda varıcağım yanına

vurdum dertlerin dibine düştüm bir zalim eline yazık ettim gençliğime nerden sevdim be oda çıktı kahpe bu hayatın kuralı böyle acı çekmek varmış kaderimde çekiyorum zalimin elinden allahım yardım et öleceğim bir aşk yüzünden gecem gündüzüm olmuyor içmeden durulmuyor içimde fırtınalar kopuyor kanayan yaram da dinmiyor ağlayan bu gözler artık gülmüyor ne ettim mefasız söyele ayırsız ettiğin kalmaz y...anına kar unutma güzelim dilerim allah senide böyle bir ızdıraba sokar bildiğin yollarda kaybolursun dost araken düşman bulursun düştüğünde yerlere yokmu kaldıran diye avunursun birgün bildiğin yollarda kaybolursun düşersin bir zalimin eline işte ozman anlarsın ben nasıl yaşıyorum benim çektiğim acıyı çekersin unutursun gülmeyi hep istersin ölmeyi bizim aşkımız burda sona erdi bak güzelim hayat iki yüzlüdür kimini ağlatır kimini güldürür ama sen hep ağlayacaksın cehennemde yanadan dünyada yanacaksın bana sen yaşarken bu azabı tattırdın hergece isyanlarla baş başa bıraktın şimdi ben gidiyorum sen bu acıyla yaşayacaksın sen ağlarken aklına ben geleceğim bıraktığın gün ben neler çektim diye düşüneceksin olmaz deme güzelim sende çok çekeceksin yalan olan hayata sahte olan bu aşkıma bir kurşun da sen sıktın attığın kurşunla beni yaraladın çıkacak bir canım var onuda sen aldın şimdi sana bıraktığım yazdığım satırlar ve yaşattığın hatıralar allah canımı bir sonbahar günü alsın ki mezarıma getirecek bir gül bile bulamayasın zalim

sabahın doğan güneşinde hayaz gecelerin sessizliğinde bir başıma bilmediğim bir şehirde kokunu özledim elimde sila ama ben senin ellerini tutmak isterdim göğüsüme saplanmış namerdin kurşunu ben kurşunu değil senin sevgini issettim uykusuz gecelerimde senin hayalinle dertleştim sanki çıkıp gelecekmişsin gibi birgün güneş bizim için doğacak güzelim hayaz gecelerde üşürsen heyer işte ozaman ben geleceğim içine bir sıcaklık düşerse heyer sana olan sevgim sana olan özlemimdir sakın unutma güzelim ben seni ölümü göze alarak sevdim bekle beni güzelim birgün sana döneceğim ben seni ölümsüz sevdim parlayan yıldızlarda hen parlak olanı benim olsun dedim ayın açık yüzünde karanlık geceme ışık olduğunda sanıyorum ki sen geldin hep seni düşünüyorum güzelim ben seni ölümsüz sevdim gözlerim şafakta aklım hep sende birgün döneceğim geriye ellerim ellerini tuttuğunda gözlerim gözlerine baktığında içime bir ateş düşecek belkide bu ateş beni yakıp gidecek göz yaşlarından bir yağmur yarat ve bana gönder senin sevginle senin hasretinle senin hayalinle yanıyorum güzelim ben seni ölümsüz sevdim

Yüreyimde bir kördüğüm
geldesen inan ölürüm
bu kaçıncı ayrılıktır
yeter be gülüm

gidişin bana çok zor geldi

Kahrediyor gardaş kızıl göz beni
Bu kızıl zincirden gel de çöz beni
Bir kızıl kurşuna verdik Özmen’i
Şehit olurda dökersem kanımı
İntikam almadan alma allahım bu canımı

bir hayelsin sen bana
yok olup gidiyorsun
bir veda ederdin gitmeden
sende yalansın bunu geç anladım ben

yalansın bana bir tuzaksın

şu yalan dünyanın haline
bırakıpta giden sevgiliye
sonu gelmeyen çilelere
ağlıyorum bırakıpta gidenlere

yıkıldı dünyam kalmışım yalnız

hayat seni de aldı benden
bıraktı beni bir başıma
yüreyimden bir gül kopardı
çıkıp gel allah aşkına

yalnızlık zor be canım

bırakmayın bir başıma ağlatmayın Allah aşkına seviyorum onu bir başka çektirmeyin bu azabı bana bir sevgin verdı bende yaşayan bir yol bulamam kapanmaz yaram niye aldı seni bu zalim dünya ağlatmayın beni Allah aşkına herşeye rağmen bitanemsin sen benim herşeyimsin senden vaz geçemem sen benim herşeyimsin vurulsun kelepçeler kaansın bu gözler görmesin kimseyi ben özledim seni son sözerimi yazdım mezarımı ben kalbime kazdım yine yağmur yağıyor gözlerim yaş doluyor neredesin be bebeyim gözlerim seni arıyor kalmışım bir başıma ölüm sırdaşım oldu bu diyarda dokunmayın kanayan bu yarama ağlatmayın beni ağlatmayın Allah aşkına

hayatım bir sarmaşık misali çözülmüyor
dertler yakamı bırakmıyor
çok sevdim derken oda vurup gidiyor
dayan gönlüm gidenler de unutuluyor

dinle sevgilim sana sesleniyorum