Sen ümitsizliğin başladığı zamanı
Ümidin sonunu bilir misin
Gözlerine vuran demde
Görür müsün Dünya’nın efkarlı yüzünü
Kadere sataşmadan
Kedere mi sarılırsın
Bölünmüş bir amip gibi toplanmaya mı çalışırsın yoksa?
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
