Ümit Tuna Şiirleri - Şair Ümit Tuna

Duydum ki ellerin olmuşsun,
Duydum ki beni çabuk unutmuşsun,
Duydum ki artık onu seviyormuşsun,
Keşke duymaz olaydım.

Sana sevgim kalmadı artık,

Hatırlar mısın?
Seninle tanıştığımız o günü,
Mevsim sonbahardı,
Günlerden pazardı.

Hava alacakaranlıktı,

Bu dünyadan elimi eteğimi çekiyorum,
Artık çapkınlığı da bırakıyorum,
Hiçbir kız arkadaşım yanımda olsun istemiyorum,
Ben artık öbür tarafı düşünüyorum.

Ve korkuyorum…

Aşkların hepsi bu devirde artık,
Gerçek olsa da sahte,
Bir hiç uğruna tükenme bence,
Sevdiğin sevmez seni,
Sonu olur işkence.

Bu akşam geliyorum yanına,
Her zaman ki içki masamızı hazırla,
İki duble rakı,
Beyaz peyniri de unutma!

Yanına al yalnızlığını,

Güneş kadar sıcak,
Deniz kadar berraksın,
O gözlerinin hatırına dünyalar feda,
Sende aşka inanır mısın?

Susma, konuş

Yüreğimi yaksa gitse de,
Bu deli sevdalar,
Aklım almaz bunlar ne biçim insanlar,
Sevgiye layık mi bunlar?

Soruyorum size ey insanlar,

Vakit hiç geçmiyor,
Aklımdan bir bilsen neler neler geçiyor,
Gözlerimin önüne bir perde geliyor,
Seni değil de görmek istediklerimi görüyorum,
Ve artık biliyor musun?
Ben seninle olacağını hiç zannetmiyorum! ...

Bir alamanyalı çıktı karşıma,
Bakışlarında hoş bir eda,
Hayata gülümsüyor doya doya,
Onu adı Oya,
Beni sevdiğini söylüyor ağlaya ağlaya.

AĞLA

Bursa’yı beyazlar bürüdü,
Aşkın içimde an ve an ileriye yürüdü,
Artık içime sığmıyordu aşkın,
Tek istediğim yanımda olman.