Nedir ki sözcükler
Donmuş güller,
Gökyüzünde yanan kuşlar,
Yalnızlığım, sana aşkım
Dünyam, her anım
Nedir ki uçup giden
Özgürlük,
çocukluktan miras yüreğine sığmayan neşe,
sınırı hayalde bir okyanus,
sancıların bittiği an,
kurtuluştur.
Öyle huzurluydun ki
Kıyamadım izledim...
Kıvrılmış yatıyordun yanıbaşımda
Kedi gibi sakin, mutlu
Sarmak, sarılmak istedi
Serin sular içtim, uzak yollar gezdim, nice yağmurlar gördüm
Nice soğuklarda üşüdüm ve kim bilir kaç defa büyüsüne kapılıp bir bütün olduğumu anladım her şeyle,........ her şeyimle........
Ve kim bilir kaça defa içim doldu ama ağlayamadım yokluğuna
O duygu.O duyguyu hissedince unutuyordum her şeyi ve her şeyi anlıyordum o anda her şey benle ve bende onlarda birim aslında
mat,donuk, ama derin yağmur bulutları benim aslında, veya belki de bendim bir zamanlar....
kanları donuyor herkesin o günlerde, o bulutlu günlerde, ama benim içimde bir neşe ateşi yanıyor o zamanlarda
Karanlıkta yüzen huzur
Esneyen bir gövde rüzgarla
Bir dalga yavaş,
Soğuk..
Nedir alıkoyan bizi
Duymaktan seslerini..
Ne yazmalıyım şimdi
Nasıl anlatmalıyım içimdekini
Dinmek bilmeyen öksürük gibi
İçimi gıdıklayan yıpratan tutkuyu
Ve nasıl çırpındığımı
Yeni yakalanmış balık gibi
Neden dedim kendi kendime bu halim son zamanlarda,
ve nerede O şu an
Belki de onunda bağrında,
titreyerek yanan, dumanı boğazını yakan bir ateşi vardır,
yanan,
yakan....
Kuş uçmaz kervan geçmez bir dağ başında
Eteklerinde kuru yaprakların oynaştığı bir kulübe
İçinde bitmiş hayallerin külleri
Bekliyor doğmasını kor yuvarlağın.
İç gıdıklayan tutkuların çiçeği,
Hani o insanların hep renkli rüyalar gördüğü yerden gelen güzel,
Nasıl oldu, nasıl başladı sevmek seni...
Nefes almak gibi,
Doğar doğmaz, ilk defa ...
Yazın bir hamakta uyuya kalmak gibi
Yapraklarla ışık oyun oynar göz kapaklarında
Belki birkaç damla yaşta
kurtuluşun
Çocukken tükettiğin
Acımadan harcadığın
Topu topu biraz tuzlu su
Nedir ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!